De werknomade is altijd onderweg en werkt op de meest uiteenlopende plekken. Elke maand beoordeelt ze een onorthodoxe gratis werkplek; van ziekenhuis tot theaterfoyer. Waar in Nederland is de sfeer gastvrij, de werkplek prettig en de koffie lekker? Vandaag is de werknomade in de trein.
Als ik op een doordeweekse middag met de trein van Amsterdam naar Den Haag ga, neem ik mij voor om mijn tijd nuttig te gebruiken en te gaan te werken tijdens de reis. Is een treincoupé het ideale kantoor?
De eerste fout
De eerste fout maak ik al als ik plaatsneem, mijn laptop uit mijn tas pak en om mij heen kijk. Ik zie dat ik niet in een stiltecoupé zit. Omdat de trein al rijdt en het redelijk rustig is, blijf ik waar ik ben. Het zal wel gaan, denk ik.
Mijn eerste fout: ik zit niet in een stiltecoupé. Had ik maar een koptelefoon bij me.
Wat blijkt: geluiden kunnen behoorlijk afleiden. En ik heb pech, want naast mij zit een oudere man in werkkleding – stevige schoenen, een broek met moddervlekken erop – die constant zijn neus ophaalt. Buiten mijn zicht discussiëren een man en een vrouw in een taal die ik herken als Japans. Achter mij hoor ik gekraak van iemand die chips eet. Had ik maar een koptelefoon bij me, dan had ik muziek kunnen opzetten.
Maar goed, ik probeer me te concentreren en schrijf verder aan het artikel waar ik mee bezig was. Als ik even iets wil opzoeken op internet, blijkt het wifi-netwerk van de NS tergend traag te zijn. Eigenlijk werkt het gewoon niet, dus zet ik het uit. Ach, het lukt zo ook wel. Bovendien zijn openbare netwerken waaronder die van de NS onveilig, schreef De Correspondent afgelopen zomer. Met een paar simpele antennes kunnen hackers privacygevoelige informatie achterhalen van treinreizigers. Sowieso moet je uitkijken met bedrijfsgevoelige of vertrouwelijke informatie; ook offline kunnen medereizigers stiekem meekijken. Dat dat veel gebeurt, onderzocht het bedrijf Iron Mountain al eens.
Heerlijke uitzichten
Een treinreis als werktijd is dus handig als je iets moet schrijven of lezen, administratie moet doen of als je in je eentje wilt brainstormen. En dat laatste werkt juist goed als je uit het raam staart naar het passerende landschap. Nieuwe creatieve gedachten en onverwachte ideeën komen vanzelf bovendrijven terwijl ik kijk naar weilanden, akkers met gewassen in keurige rijen, bedrijventerreinen, buitenwijken, kassen en molens. Heerlijke uitzichten.
Werken in de trein is handig als je minimaal een half uur reist zonder overstap. Je hebt even nodig om in de werkmodus te komen. De reistijd is nu geen probleem, maar ik ondervind wel een aantal andere nadelen. Zo ontbreken de stopcontacten in de tweede klas. Ook heb je natuurlijk geen invloed op wie er bij je in de buurt komt zitten. De chips achter mij is inmiddels op, maar de verkouden man begint nu ook behoorlijk te rochelen. Het Japanse stel krijgt bijna ruzie. In Leiden verlaten ze de trein allemaal gelukkig, maar stappen er groepen scholieren in. Ik hoor gesprekken over sushi, uitstelgedrag en de nieuwste Star Wars-film.
Zodra de trein Den Haag binnenrijdt, pak ik mijn spullen weer in. Fijn, ik heb toch even wat kunnen doen. Mooi meegenomen. Maar heb je een deadline of moet je je écht concentreren, werk dan liever ergens anders.