De werknomade is altijd onderweg en werkt op de meest uiteenlopende plekken. Elke maand beoordeelt ze een onorthodoxe gratis werkplek; van ziekenhuis tot theaterfoyer. Waar in Nederland is de sfeer gastvrij, de werkplek prettig en de koffie lekker? Vandaag is ze in de Stationshuiskamer in Rotterdam.
Als je zoals ik veel met de trein reist, is het fijn als er goede gratis werkplekken zijn in de buurt van een station. Vandaag zit ik in de Stationshuiskamer in Rotterdam CS.
De Stationshuiskamer zit op de eerste verdieping en heeft uitzicht op de stationshal. Bij binnenkomst word ik vrolijk begroet. Omdat ik zin heb in iets lekkers, kijk ik wat er aan taart en koeken uitgestald staat. Ongevraagd krijg ik uitleg. ‘En als je zin hebt in iets hartigs, hebben we ook sandwiches.’ Prettig: er word met je meegedacht. Met mijn cheesecake en groene thee – bordje en beker zijn van karton; je moet immers zó weer kunnen vertrekken om je trein te halen – zoek ik een plekje uit.
Eclectische mix
De inrichting van deze plek is hipster-proof: de NS heeft de kunst elders goed afgekeken. Het resultaat is een eclectische mix van stijlen. In de zithoek waan je je op bezoek bij je opa en oma, de leestafel heeft een industriële look, her en der staan vintage schoolbankjes, een oude werkbank doet dienst als tafel en het grote kamerschermen komen rechtstreeks uit een vroegere stationswachtkamer. Ik kijk naar de ultranieuwe aluminium overkapping van Rotterdam CS en de bedrijvigheid daaronder, klap mijn laptop open en voel mij een echte metropolitische werknomade.
Ambiance
Gelukkig heeft de Stationshuiskamer niet alléén aantrekkingskracht op Ons Soort Mensen. Dat zou maar saai zijn. Verderop nipt een ouder echtpaar aan twee cappuccino’s, drie scholieren swipen verveeld op hun mobieltjes, er zitten mensen te lezen (er zijn gratis ruilboeken), te werken en te kletsen. Rustige muziek klinkt op de achtergrond. De WiFi is gratis en snel. Kortom, een prima ambiance om te werken.
50 cent
Minder gastvrij is dat ik 50 cent moet betalen voor het toilet aan de overkant. Het hoort bij het station, zegt de barman, vandaar. Dat kan zijn, reageer ik, maar hoe simpel is het om iets te regelen met toiletmuntjes voor gasten van de Stationshuiskamer? Ja, dat zijn we aan het regelen, antwoordt hij vriendelijk. Toch scoort de plek hierdoor een klein minpuntje.
Als ik een paar uur later weer in de trein stap, weet ik: hier kom ik vaker terug.